او حتی کاندیدای هنر برای جایزه صلح نوبل درسال 1363 بوده است. تصویرسازی و تذهیب و نقاشی بیش از 40 عنوان کتاب تاریخی، ادبی و مذهبی را به عهده داشته است.

دیده می شود بسیاری کشور ها در استفاده از هنرهای اصیلشان، درپیام دادن به جامعه روز استفاده می کنند ، آیا شما به استفاده از هنرهای اصیلی چون مینیاتور در این مقوله اعتقاد دارین یا باید در جهت دیگری کار کند و قالب و مخاطب ویژه قائلید برای این هنر ؟
. این کار می تواند مسئله روز را طرح کند و برای زیبا سازی شهری استفاده شود .
وقتی می گوییم روی دیوار فقط بحث هنرمند نیست ، این را زیبا سازی شهری باید به فکر باشد . که عوض استفاده از نقاشان غیر حرفه ای یا حتا مدرن ، به نقاشی اصیل و هنرمندان حرفه ای این کار هم فرصت بدهد و سفارش داشته باشد .
هنرمند که نمی تواند برود شهرداری بگوید یک دیوار بدهید من کار کنم . هنرمند در چهار چوب بوم خودش خود مختار است و هر مدل که بخواهد کار خواهد کرد وقتی قرار باشد روی دیوار کار کند زیر سازی و فضا و محتوا به دلیل تغییر مخاطب باید در نظر گرفته شود .

آیا هنر نگار گری ایرانی به اندازه کافی روزآمد شده است ؟ یا اصلا قرا است با زمان تغییر کند یا خیر ؟
یقینا وقتی می گوییم نقاشی ایرانی یا سنتی باید بگوییم سنت ما از قدیم فرم و قالبش این بوده و قرار نیست عوض بشود . نگاه شرقی و سنتی ایران به نقاشی این بوده . مکتب اصفهان و قزوین شاید انقدر با هم تفاوت نداشته باشند . مثلا نقاشی تیموری با صفوی فرق دارد چون یک فاصله صد ساله راطی کرده و بین هنر ها فواصل ده تا صد سال داریم پس تفاوت هایی در آن ها دیده می شود.
اگر نقاشی قاجار را با صد سال اخیر مقایسه کنیم متوجه دوره معاصر بودن آن خواهیم شد. قرار نیست هر ده یا بیست سال این هنر ها روز آمد شوند و تغییر شکل آنچنانی شود .
وقتی استاد آقا میری استاد فرشچیان و دیگر استادان درجه یک کشور هر کدام در شیوه خاص خود کار می کنند در حالی که در مکاتب چنین چیزی وجود ندارد ،این ویژگی معاصر است .یعنی هنر مند خودش کار می کند فکر می کند و کارهای جدید ارائه می دهد .
مثلا استاد فرشچیان قطع کارش را بزرگ می گیرد و با رنگ آکریلیک کار می کند . پس این ویژگی هنر معاصر است.